bozularak kokmuş

См. также в других словарях:

• kokmuş — sf. 1) Çürüyüp bozularak kötü kokan, kokuşuk 2) mec. Yerinden kımıldamaya üşenen, tembel, miskin Kokmuş adam. 3) mec. Çok bilinen, değersiz, önemsiz Ve sen o kokmuş tangoyu on sekizinci defa dinleyeceksin. P. Safa …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• cılk — sf. 1) Bozularak kokmuş (yumurta) 2) Cıvık Çok çamurlu, cılk yollarda çoğu kadın olan köylüler, toplanmış bizi seyrediyorlardı. H. E. Adıvar 3) İrinlenmiş Uyuzlunun bilekleri cılk yara içindeydi. S. F. Abasıyanık 4) hlk. Sözünün eri olmayan… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kokmak — nsz, ar 1) Koku çıkarmak Her gelişinde üzeri yabancı lavantalar kokuyor. H. R. Gürpınar 2) Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokuşmak Bu et kokmuş. 3) mec. Olacağıyla ilgili belirtiler göstermek, olacağı hissedilmek Ortalık savaş… …   Çağatay Osmanlı Sözlük